Baterias Tesla.

Que son as baterias de Tesla?

Preguntaraste : Que son as baterías Tesla?. Pois ben, son baterias capaces de almacenar enerxía en puntos de recarga especificos ou usando enerxías renovables. De esta forma millons de usuarios en todo o mundo podrían ser independentes da red electrica, reducindo o seu impacto sobre o medio ambiente e eliminando a sua factura da luz.

O home que esta detras de todo esto é Elon Musk, fundaodr das empresas "Tesla Motors" e "Spacex"  e asegura os seus potentes usos asi como os seus beneficios. Estas baterías estan feitas de iones de litio usando como respaldo a red electrica dun domicilio e que pode almacenar enerxía electrica provinte da xeneración de enerxía renovable, como instalacions solares ou eolicas, ou almacenar electricidade en horarios nocturnos cando a electricidade é mais barata

Para entendelo basta con mirar as graficas da imaxen da dereita. A grafica superior mostra( de maneira simplificada) o que lle sucede actualmente a alguen que ten paneles solares. Durante o día, os paneles poden chegar a xenerar tanta enerxía que se exceda signficativamente da demanda pola casa. Algunhas das maneiras mais eficientes de almacenar eses excedentes é volcala a red electrica ou perdela. En cambio cando non hay sol os paneles non xeneran enerxía, de maneira que se necesita estar conectado a red electrica para abastecer a casa. Polo tanto este novo sistema de Tesla permite solucionar este tipo de problemas xa que é capaz de almacenar enerxía a gran escala, e que pode a chegar a manter un hogar normal durante unha semana con unha soa carga

A grafica inferior mostra o que se podría conseguir con unhas baterias capaces de almacenar os excedentes da enerxía do sol. Durante a noite podriase usar dito excedente. de maneira que non se tendría por que estar conectados a red. Se pode entender, polo tanto, que as baterías de Tesla permitiran que o abonado sexa autonomo na producción e xestión da sua electricidade domestica para abandonar a sua dependencia das compañias electricas

Tormentas Electricas

Experimento nunha tormenta electrica

Xa se coñecía dende fai décadas, pero recen nos anos 1990, os cientificos comezarón a estudialos co mayor detalle. Tratase dos chorros azuis ( Blue jets), enormes descargas eléctricas que se producen por encima das tormentas.

Estos rayos de luz elevanse uns 50 kilometros en forma de cono e despois desaparecen. Movense a velocidade de 360.000km/h, segun informes da universidade de Alaska. Para estudar estos eventos, un grupo de expertos do Instituto Nacional Danés do Espacio, pediulle ao astronauta Andreas Mogensen que realizara iste experimento.

A sua misión era documentar as tormentas electricas dende a Estación Espacial Intermacional (ISS)

con unha camara de alta sensibilidade, xa que nalguns satélites habianse rexistrado imaxes, pero non eran de boa calidade.

Morgensen cumpliu coa sua misión e filmou, por primeira vez, os chorros azuis. Os resultados publicaronese no Geophysical Research Letters.

"As observacions- señalan os autores no estudo- son as mais espectaculares do seu tipo, grazas a unha tormenta inusualmente activa, ao angulo de visión do astronauta e a alta resolución da sua camara.

Os chorros azuis revelan novos aspectos dos procesos de descarga nas nubes"

Expansión do universo

A rapida expansión do universo desafia a Einstein

Unha nova medición da velocidade das que se alexan as galaxias entre si poñen en cuestión os modelos cosmoloxicos establecidos.

Un grupo de astronomos propuxose establecer coa mayor exactitude posible a chamada "Constante de Hubble", para comprendelo, isto é, o valor que mide o ritmo c6a que a velocidade de expansión do universo varía ca distancia, para calcular o seu valor dividese a velocidade coa que se alexa unha galaxia do universo e a sua expansión. Ata agora

estaba fixado en 71 kilometros por segundo e megapársec, tendo en conta que un megapársec  3 millons de anos luz.

Pero outras medicións, basadas na recopilación de datos de diferentes telescopios situados na terra e no espazo, indican que a velocidade de expansión do universo pode ser ata un 9% mais rapido do que estableceron os modelos cosmoloxicos. 

Cumulo Galactico

Esta mesma discrepancia xa foi posta por outra investigación independente feita o pasado vrań a cal comparaba o brillos das estrelas cafeideas ( as cales cando se contraen, aumentan o seu brillo e cando se expande disminueo permitindo calcular así a cantidade de luz que emiten para facilitar a medicion da distancia na que se hallan) e as supernovas.

Os investigadores intentarón establecer duas tecnicas: a primeira na que foi analizado os rexistros dun dos satélites, que mide a radiación de fondo de microondas, é dicir, o débil eco do Big Bang que rodea todo o universo. Ata aqui todo correcto.                                                   

O problema chega cando coa segunda medición, que aproveitaba un fenomeno chamado "lente gravitacional". Este se produce cando os cumulos galacticos se comportan como unha especie de lupa e permiten ver obxectos moi lexanos

Os cientificos fixaronse concretamente nos Púlsares (tipo de estrela) cuxa imaxen é multiplicada apolas lentes gravitacionais. Ca diferencia de brillo entre esas imaxes especulares repetidas foi co que confeccionaron o novo valor da constante, teoricamente mais exacto

estrelas pulsares 

O cientifico que investigou por curiosidad e curou unha enfermidade rara

Unha de cada 10.000 persoas nace con atrofía muscular espiñal (AME), un defecto das neuronas motoras que arrebata as forzas aos musculos, limitando a sua movilidade e acaba matando por asfixia.

Poucos dos nenos que a sofren superan os dous anos de edad e hasta ahora non existía ningun tratamento efectivo.

Na víspera de noite boa do ano pasado, a administracion de medicamentos e alimentos de EEUU, aprobou o uso dun tratamento que pode o fallo xenetico causante da AME. Os bos resultados co medicamento obligaron a deter os ensaios clinicos en 2016. 

Os responsables non consideraron etico que os pacientes no grupo de control, que non reciben o faramaco para comprobar a ventaxa dos que si o reciben, siguesen sin beneficiarse dos seus efectos.

Unhas semanas antes da sua aprobacion, a revista cientifica The lancet publicaba un articulo que apuntaba a que nusinersen, o nome do medicamento, actua sobre o cerebro e a medula espiñal como cabía esperar.

Adrian Krainer, descubridor do tratamento contra AME

Juan Varcacel, investigador do Centro de Regulacion Genomica de Barcelona, considera este traballo como un exemplo pola forma na que se fundiu " A investigacion fundamental de calidad, vision industrial, activismo social e flexibilidade administrativa.

As persoas con AME teñen un defecto no mecanismo dos mensaxes xeneticos. Un defecto na produccion de unha proteina que provoca o fallo das neuronas motoras. O investigador uruguayo Adrian Krainer tratou de comprender a razon pola cual o SMN2 ( un gen) non podia facer a sua funcion e manter o bo funcionamento nas neuronas.

Segun explicabase no articulo de The Lancet, o efecto do farmaco, probouse en 20 pacientes que se incorporaron ao estudio entre 2013 e 2014. Ainda que moitos tiveron reaccions adversas importantes, os autores do estudo consideran que non estan relacionados co medicamento que se probaba, e 13 de iles permencen con vida.

En calquer caso, este tratamento é unha mostra de que a busqueda de aplicacions especificas non é a unica forma de chegar a elas. O trabalo de Krainer comenzou como un intento de dentender en profundidad o funcionamento da natureza. De aquela busqueda intelectual, como sucedeu moitas outras veces, surxiu ao final unha cura.

o que a ciencia sabe sobre os zombies

O que a ciencia sabe sobre os "zombies"

Os mortos vivente, no contento de deambular por cómics, series e videoxogos, teñen o seu dia do orgullo zombi o 4 de ferbreiro.

A primeira fonte occidental que mencionou o asunto foi o escritor moreau de saint-mery. En 1797 o viaxeiro francés recolleu o termino "zombi", referido a creencia  dos escravos haitianos.

A sua etimoloxia deriva de "zambi", palabra que designa a alma na lengua do kongo.

Pero, ¿que hay detrás de estos seres forzados a regresar de ultratumba mediante ritos maxicos, despoxados do seu espíritu e esclavizados? ¿Pura fantasía, como ocurre cas leyendas de vampiros, lobizones e momias que se inspiraron no cine de terror? ¿ ou acaso teñen algun asidero material que a ciencia poida explicar?

o concepto ce zombie saltou a fama internacional en 1929, grazas a "the magic island", o libro de viaxes do escritos americano William Seabrook. As suas alusions as plantacions cultivadas por cadáveres viventes, sacrificios, danzas nocturnas e incansables tambores rituales seduxeron a os estadounidenses. neste repentino interes pola cultura da nacion caribeña sen duda influiu a sua ocupacion polos marines, que entre 1915 e 1934 impuxeron un réximen neocolonial.

A fascinación polos zombis fixo que comenzaran a documentarse casos. Xa se sabe que quen busca, encontra: entre os casos mais sonados destaca o de Felicia Felix fallecida en 1907 e "reaparecida" en 1936 e ode clair narcisse, que foi encontrado en 1980 vagando cerca do seu pobo natal despois de que medicos certificasan a sua morte en 1962.

Da primeira non quedou claro que se tratase da mesma persoa, da identidade do segundo non houbo dubidas. Narcisse contou que o hechiceiro a envenenou, sepultou, desenterrou e drogou para tela baixo o seu control e obligala a traballar nunha plantacion, da que finalmente escapou.

O intento mais celebre por averiguar o trasfondo cientifico de esas historias foi o antropologo canadiense Wade Davis. Este adentrouse nas hermeticas sociedades secretas de haití e regresou cunha explicacion: nun territorio onde o podeer estatal doi exercidos unicamente nas cidades, o campo estivo rexido por institucions de impronta africana, nas que un bruxo, un xuez, un medico o un verdugi confundensen cunha mesmas persoa. 

De acordo con David Wade, o zombi seria algo asi como un condenado a traballos forzados a o cal se lle identifica un ingrediente da pocima empleada para inducir a un estado comatoso nos senteciados: A tetrodotoxian extraída do pez globo. Tal afirmación resultou ser o Talón de Aquiles da sua analise. Os tests feitos por expertos apenas detectaron tetrodotoxina na pocima aportada por Davis. Outros negaron a esa sustancia toxica o poder de crear individuos manipulables. como conclusion a idea da zombificacion sigue ainda no aire.